Με βάση την ΚΑΠΑ Research το 47% των Ελλήνων είναι με τη Δύση, στην αντιμετώπιση του πολέμου στην Ουκρανία, ενώ το 42% υπέρ της ουδετερότητας. Πολύς δρόμος ακόμη, μέχρις ότου ο ελληνικός λαός απαγκιστρωθεί από το θανάσιμο πλέγμα της Δύσης, που τον εμποδίζει να σκεφτεί. Τον καθιστά έρμαιο συγκεχυμένης άποψης για το τι είναι “σωστό” και τι “κακό”. Ξεχνά, εύκολα, μα τόσο εύκολα, ότι η αδυναμία να έχουμε γνώμη, που να συμβαδίζει με τα εθνικά μας συμφέροντα μας προετοιμάζει και άλλες καταστροφές, εκτός αυτές της Κύπρου, της δικτατορίας, της κατάπτυστης συμφωνίας των Πρεσπών.
Εχουμε και τα νησιά από πίσω ……
Το οξύτερο ελληνικό πρόβλημα είναι οι παρωπίδες μας, η αδυναμία μας να έχουμε δική μας γνώμη και η παντελής έλλειψη αντικειμενικότητας. Φυσικά και βεβαίως να είμαστε στη Δύση. Αλλά, πριν από όλα, υπερασπιζόμενοι τα εθνικά μας συμφέροντα. Με τη Δύση, αλλά, όχι ανεγκέφαλα…..όχι χωρίς να γνωρίζουμε προς που και γιατί πηγαίνουμε. Όχι σερνόμενοι με χαλινάρι. Δηλαδή……τι θέλουν να πουν όσοι τάσσονται “υπέρ της Δύσης”, στο θέμα της Ουκρανίας;
Ότι…….η Κύπρος έπρεπε να καταπατηθεί, ενώ η Ουκρανία όχι; Για εμένα, γενικώς η καταπάτηση είναι καταδικαστέα. ΚΑΘΕ ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗ. Και πρώτα από όλα αυτή της πατρίδας μου-της Κύπρου. Οχι πολλαπλά μέτρα και σταθμά, λοιπόν. Γι αυτό, η Ελλάδα όφειλε να παραμείνει σιωπηλή, στη σκιά, φέρνοντας ταυτόχρονα στην επιφάνεια την πληγή της Κύπρου. Αλλά, και γιατί όχι και τους βομβαρδισμούς, και τη διχοτόμηση της Γιουγκοσλαβίας;.
