Tης Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη – Δημοσιεύτηκε στο NewsBreak 13.04.2023
Τα επαναλαμβανόμενα συμβάντα των τελευταίων ημερών, ήτοι της 31/3, 6/4 και 8/4, όπως ευθαρσώς καταγγέλλονται από τον Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου κ. Χρήστο Τζανερίκο, αποτελούν αδιανόητης έκτασης και μορφής παρεμβάσεις, που στρέφονται κάθετα εναντίον της ομαλής λειτουργίας των θεσμών, εναντίον της διάκρισης των εξουσιών, και βέβαια εναντίον της δημοκρατίας.
Οι πρόσφατες ειδήσεις, που περιλαμβάνουν και πραξικοπηματικής υφής γεγονότα ανήκουν στην κατηγορία εκείνη, που κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνας θα ευχόταν να ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας. Όμως, πρόκειται φευ για οργισμένες δηλώσεις, όχι του οποιουδήποτε που θα μπορούσε να κατηγορηθεί για παρερμηνεία καταστάσεων, αλλά αντιθέτως για καταγγελίες ανώτατου Έλληνα δικαστικού.
Ο κ. Χρήστος Τζανερίκος, με την άρνησή του να καταστεί επίορκος, και να προδώσει την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού στο αξίωμά του, προσφέρει στους πολίτες αυτής της σκληρά δοκιμαζόμενης χώρας, την ελπίδα πως μπορεί να ανατείλουν καλύτερες ημέρες.
Ωστόσο, η ατμόσφαιρα, παραμονές βουλευτικών εκλογών, έχει αφόρητα βαρύνει με τις δραματικές αποκαλύψεις του αντιπροέδρου του Αρείου Πάγου, και θεωρώ ευνόητη την κατεπείγουσα ανάγκη ξεκαθαρίσματος αυτής της τραγικής κατάστασης. Να προσθέσω και το αυταπόδεικτο. Ότι δηλαδή, δεν θα μπορούσε να υπάρξει χειρότερη έμπνευση της Κυβέρνησης, ως απάντηση στα όσα καταμαρτυρεί ο κ. Τζανερίκος, από του να στραφεί κάθετα εναντίον του, και μάλιστα με τόσο ελλειμματικά αξιοκρατικό τρόπο.
Διότι, αν «ψεύδεται» ο κ. Τζανερίκος, για τα όσα όντως ανατριχιαστικά καταμαρτυρεί, εξυπακούεται ότι απαιτείται άμεση εισαγγελική παρέμβαση. Τοσούτω μάλλον, που οι καταγγελίες του κ. αντιπροέδρου του Αρείου Πάγου, περί δωροδοκιών, προκειμένου να πειστεί να εκδώσει δικαστική απόφαση παράνομη, αντισυνταγματική, εναντίον της συνείδησής του και, ενδεχομένως, επικίνδυνη για την πολιτική ομαλότητα της χώρας, δημιουργούν εύλογες αμφιβολίες και για το τι συνέβη σχετικά στο παρελθόν.
Δηλαδή, σχετικά με τον πιθανά ανορθόδοξο τρόπο με τον οποίον εξεδόθησαν σημαντικές αποφάσεις, αλλά και για το πως επιλέγηκαν κάποιοι, δικαστικοί ή μη, για την πλήρωση ορισμένων σημαντικών θέσεων στον τόπο μας.
Αλλά, αν τελικά, οι εξελίξεις είναι όπως τις εξιστορεί ο ανώτατος κρατικός λειτουργός, έ τότε, θα πρέπει κατεπειγόντως να ξεκαθαρίσει το θολό τοπίο. Να απαντηθεί, δηλαδή, το καίριο ερώτημα τού αν υπάρχει σεβασμός στους θεσμούς της πατρίδας μας , ή αν αντιθέτως η λειτουργία τους διαστρεβλώνεται κατά περίπτωση, οσάκις το Σύνταγμα και οι νόμοι αντιτίθενται σε συμφέροντα πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά ή και εθνικά. Διότι, δικό μας βέβαια είναι και το ζοφερό ιστορικό του 2015, όταν το 62% του ΟΧΙ κατέληξε σε 62% του ΝΑΙ.
Ας αφήσουμε προς το παρόν κρίσεις σχετικά με την έκβαση του κόμματος Κασιδιάρη, που όπως όλα δείχνουν, δεν θα μπορούσε να ονειρευτεί μεγαλύτερη προβολή από αυτή που του χαρίστηκε. Και τούτο, διότι ο πανικός που οδήγησε σε αυτές τις τριτοκοσμικές όσο και τραγελαφικές καταστάσεις των τελευταίων ημερών ξεκίνησε από αυτό το κόμμα, και πιθανότατα από το πως κινδύνευε να επηρεάσει αυτοδυναμίες ή άλλους συνδυασμούς και επιδιώξεις, με αποτέλεσμα να το ηρωοποιήσει και να το καταστήσει σχεδόν ρυθμιστή του μελλοντικού εκλογικού αποτελέσματος.
