Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη 

Αφού απεφεύχθη μεθοδικά οποιοσδήποτε συσχετισμός ανάμεσα στην καταπάτηση της Κύπρου, από τους Τούρκους το 1974, με αυτήν της Ουκρανίας από τον κ.Πούτιν (απολύτως επιβεβλημένος αυτήν την ώρα), ο Πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης αναμένεται αύριο στην Κωνσταντινούπολη, για να συμφάγει με τον κ. Ερντογάν. Επί μήνες, ακούσαμε τα “μασάλια” περί “Γαλάζιας Πατρίδας” του κ. Ερντογάν με μοναδική εκ μέρους μας αντίδραση την επίκληση του Διεθνούς Δικαίου (αλήθεια, υπάρχουν ανάμεσά μας, που να πιστεύουν ακόμη στην ύπαρξή του;;;;;;).

Η συζήτηση, λοιπόν, στην Κωνσταντινούπολη, μεταξύ “τυριού και αχλαδιού” προφανώς αναμένεται ότι θα αφορά στην πρόσφατη δήλωση του εκπροσώπου του κυβερνώντος κόμματος Ομερ Τσελίκ, που έχει ως ακολούθως: “Η Ελλάδα πρέπει να σεβαστεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Γαλαζιας πατρίδας” και πρόσθεσε στη συνέχεια ότι “πρέπει να γίνει αναγνώριση των κατεχομένων της Κύπρου ώστε να προχωρήσουν οι συνομιλίες μεταξύ δύο ισότιμων κυρίαρχων κρατών”.

Στο μεταξύ, η Ελλάδα έσπευσε να στείλει πολεμικό υλικό στην Ουκρανία, και προφανώς ως ανταμοιβή έλαβε 3.6δισ για το Ταμείο Ανάκαμψης, πολύ ενωρίτερα του προβλεπόμενου χρόνου, για το ευχαριστώ της χειρονομίας μας. Αντιθέτως, η Ρωσία έβαλε τη χώρα μας στον κατάλογο των εχθρών της, με ότι αυτό μπορεί να συνεπαγεται βραχυχρονίως και μακροχρονίως.

Από την πλευρά του, ο κ. Ερντογάν αρνήθηκε την αποστολή πολεμικού υλικού στην Ουκρανία και η σύμπραξή του με τις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας ήταν όντως “βελούδινη”. Αυτά που ως τώρα απεκόμισε ο κ Ερντογάν για την στάση αυτή ήταν , η δήλωση της Ρωσσίας ότι θα του αποστείλει “όταν τα χρειασθεί” (βλ. όταν θα μας διαλύσει) S-400 και S-500. Αλλά το σπουδαίο για τον Ερντογάν είναι η διεθνής αναγνώριση της συμπεριφοράς του διότι, παραμένοντας πάντοτε στη Δύση, βρέθηκε όμως ταυτόχρονα και στην αγκαλιά της Ρωσσίας, αλλά και της Κίνας, η οποία και δήλωσε ότι “η συμμαχία της με τη Ρωσσία είναι βράχος”.

Και δεν τελειώνουν εδώ τα επιτεύγματα του κ. Ερντογάν, αφού αύριο θα δεχθεί και τον πρωθυπουργό του Ισραήλ, με τον οποίον υπήρχε πολύχρονη εχθρική σχέση, και του οποίου η χώρα υπετίθετο ότι ήταν δική μας Φίλη. Ο κ. Ερντογάν, λοιπόν, απέκτησε την αίγλη του διαμεσολαβητή κοινής αποδοχής……ΕΜΕΙΣ;;;;;;;;